crossing the River

Geen beer gehoord of gezien, wel een mooie specht gezien. Zwart of heel donkerblauw.
Er hebben afgelopen nacht nog meer mensen bij Sir Donald geslapen, want als de rolluikjes
omhoog gaan zien we wat tenten en auto's staan.
Vandaag gaan we door naar Revelstoke, dat is een klein stadje en er zijn wat leuke dingen om te doen
of te bekijken.

Op weg erheen stoppen we een paar keer en doet Bert 2 kleine boswandelingen en Mieke 1.
Het is wel vakantie.

In het Revelstokes Visitors center informeren we naar de overnachtingsmogelijkheden, we hoeven
niet op een camping dus roept u maar. Dan blijkt dat het hier niet toegestaan is om "wild" te overnachten
en we druipen af met adressen van campings en wat folderwerk. Maar voordat we gaan hebben we het internet
helemaal leeggetrokken. Onze verslagen van zaterdag t/m dinsdag zijn daar viral gegaan.

We gaan naar de dichtst bijzijnde Camping met de vrolijke naam Lamplighter Campground.
Om daar te komen moeten we de Columbia rivier over. We zullen er een fototje van de brug bijzetten.
Spreekt voor zich.
De campground heeft alleen full hook-up plaatsen en voor deze nacht is er nog maar 1 beschikbaar á raison van $42,-.
Willen we nog langer blijven vraagt mevrouw vriendelijk, ja dat willen we wel. Dat kan, dan mogen we morgenavond
naar een ander plekje, deze is zelfs $5,- goedkoper. $37,- mogen we dan aftikken.
We hebben wel Wi-fi voor dat geld.
Als we een kampvuurtje willen maken is dat OK, er is geen permit nodig. 4 blokjes hout scoor je voor $8,-
Dat vindt de pyromaan in ons zelfs te gortig. Dan maar geen fikkie stoken.

In de supermarkt hadden we al wat lekkers gescoort voor het avondeten en in de plaatselijke Euroshop wat
dingetjes, waar we gaandeweg tijdens de trip achterkwamen dat het handig zou zijn om deze dingen te hebben.
Wegwerpbordjes e.d.

Voor het eten, hadden we bedacht nog even te gaan lopen. Daar dacht moeder natuur anders over, ja diezelfde
als in Calgary. Nu zaten we gelukkig hoog en droog, alleen de was werd natter.
We zijn eerst maar aan de tafel geschoven en voila, na het eten streek mama over haar hart en konden
we mooi een wandelingetje doen.
De muggen schuiven nu bij Bert aan om hun avondeten binnen te krijgen. Het is echt ongelofelijk hoeveel
van die krengen hem belagen. (Mieke had gelukkig wat Deet aangebracht en haar vonden ze niet zo lief).
We schieten nog wat plaatjes van de rivier en helpen nog een Chineze dame naar dowtown.
Die busladingen vol, moeten natuurlijk ook ergens slapen.

We gooien nog een drankje naar binnen en dan hup in het Zwabberich nest.