Wells Grey Provincial Parc

Na een heerlijke stille nacht (het lijkt wel Kerst) ontbijten we heerlijk buiten.
Bert probeert te tellen hoevaak de bloedzuigende monsters hem te pakken hebben
gehad, maar moet de telling staken bij 35. De rest zit uit het zicht.
Deze beesten hebben gewoon maling aan Deet of ze vinden het hun drugmomentje,
dat zou ook nog kunnen.

We zwengelen Zwab aan en gaan naar onze 1e waterval, Helmcken Falls genaamd.
Daar aangekomen zien we een imposante waterval van 141 meter hoog, omdat hij redelijk
ver weg ligt lijkt hij minder hoog. Het is een machtig gezicht en ik ben bang dat ik
dit nog vaker zal zeggen.

We stappen weer in en rijden door naar Ray Farm, een site waar nog het restant staat van
een oude boerderij.De farmer en zijn vrouw liggen ernaast begraven. Vlak na Helmcken Falls
hebben de Canadese wegenbouwers het voor gezien gehouden en zijn in asfaltstaking gegaan.
We rijden, lees hobbelen en door elkaar gegooit worden, over een zand/gravelpad verder
naar boven. We hopen dat Canadream niet besluit om onze foto's te gaan bekijken, want we
mogen officieel niet met Zwab over dirtroad. Fingers crossed.

Dan komen we aan bij Bailey's Chute, geen lekker drankje maar een oorverdovend geweld
aan waterkrachten. Hier zijn al zalmen gespot op weg naar boven. Bert ziet er 2 springen
en Mieke ziet er nog net 1. We kunnen op de rotsen klimmen waar dit natuurgeweld zich een
weg baant. Je voelt het dreunen onder je kont.

Op de een of andere manier vinden de touringcars met mensen uit Aziatische landen, hier
geen weg. (wij ook niet, maar dat terzijde). Regelmatig kom je wat RV's tegen of personen-
auto's. Relaxt rijden op het gebobbel na.

Het eindpunt van de reis is bereikt, Clearwater Lake, eerst een bakkie koffie maken en dan
de boel verkennen.
Na het caffeïnepeil weer op niveau gebracht te hebben lopen we naar het meer. Daar gaan wat
kano's te water, maar er heerst een, mag ik het zeggen, serene rust.
De voeten even poedelen en Bert gaat beginnen aan zijn wandeltocht, de Easterblufftrail.
Hij zal ongeveer een 5 kwartier nodig hebben,volgens de kaart.
Mieke zit nog even verder in de zon te genieten bij het water en gaat dan aan de slag om
de reisperikelen op te schrijven.

Na ongeveer 2 uur komt er een bezwete man met stok bij de RV. Mieke denkt, wat moet die gast,
de kleding komt bekend voor, het is de Bert.
In plaats van de beloofde wandeling van 5 km volgens het infobord, hebben ze hem een bonus
van 5 km gegeven. Het heet waarschijnlijk niet voor niet EasterBLUFFtrail.
Een duik in het water is het enige wat Bert nu kan bekoren, Clearwater Lake doe je ding.

Heerlijk opgefrist aanvaarden we de terugreis naar de Pyramid mountain camping. Hobbeldebobbelen
26 km naar beneden, na afloop tel je eerst of al je vullingen nog op zijn plaats zitten.
Dan mogen we over "gewoon" asfalt verder en komen weer aan op onze slaapplaats.
De parkwacht komt het envelopje met geld halen en we zijn legitiem aan het campen.
Mieke knutselt een kant en klaar maaltijd uit een pakje in elkaar, de afwas wordt gedaan en
dan is tijd voor een kampvuurtje.
De muggen schuiven aan voor hun snackmoment, maar daar komen we later pas achter.
Vuur uit, licht uit, snurken maar.