verkoudheid en dementie-light
Blijf op de hoogte en volg Bert en Mieke
20 Augustus 2016 | Canada, Jasper Park Lodge
Maar wat er gebeurde: we zijn na nog wat dingen in Jasper gedaan te hebben van plan om op de weg naar de Icefield Glacier te overnachten bij Kerkeslin. Erik had ons verteld dat ze altijd mazzel hadden en 's avonds na zessen nog ergens terecht konden. Hij had alleen niet gezegd dat dat hun mazzel was.
We rijden Jasper uit en komen langs de Athabasca Falls, alweer een waterval hoor ik jullie zuchten. Ja, grinnikt Mieke boosaardig, alweer 1. Wanhoop niet, we hebben foto's.
Ondanks het tijdstip van een uur of zeven is het er nog behoorlijk druk.
Mieke wacht netjes tot een RV zijn parkeerding doet, maar wordt door een andere RV-er met minder geduld, een soort van ingehaald. Dan moet hij naast ons blijven staan, want die ene is nog steeds aan het inparkeren. Mieke rijdt een metertje door om hand gebarend te vragen wat het probleem is. Toerist geeft geen sjoege.
Mieke geen meter ruimte. Dan kunnen wij ons parkeer ding doen en naar het vallende water.
We doen weer oh en ah en fotograferen dat het een lust is.
Bij deze waterval geven ze tenminste toe dat er minstens 1 iemand per jaar om het leven komt en dat ze hem of haar dan een paar kilometer verder terugvinden. Ze vermelden de temperatuur van het water en we geloven meteen dat dit de reden is dat je het niet overleefd en misschien ook de rots partijen .....
We vervolgen onze Icefields parkway op zoek naar de camping. Helaas voor ons vermelden ze alle bij de ingang, Full/Complet.
Gezien het tijdstip willen we op 1 camping al illegaal gaan campen,
er is nog 1 klein smal plekje en Bert weet Mieke met de juiste aanwijzingen, Zwabberich erin te laten parkeren.
Dan blijkt dat de slide-out, niet kan sliden en die hebben we nodig om het bed te kunnen gebruiken.
Mieke rijdt de smalle plek uit en heeft er schoon genoeg van, ze wil ergens anders heen. Bert stapt maar weer in en er wordt even gezwegen.
Dan komen we langs een hotel, maar daar mogen we niet campen. De eigenaar wil geen precedenten scheppen, snappen we wel. Als we 40 km doorrijden komen we bij een grote parkeerplaats waar we wel mogen gaan staan.
Zogezegd zo gedaan, gas erop en door.
Onderweg stoppen we toch nog een keer, er staan een aantal Gemzen langs de kant . Eentje ligt er hooghartig bij en is duidelijk The Man.
Er staan binnen no time nog meer mensen om dit fraaie schouwspel vast te leggen.
Hierna vervolgen we onze weg en binnen 5 minuten ons volgend fauna moment, we kunnen niet stoppen. (geen parkeerruimte) maar Bert legt de berggeiten op de gevoelige plaat vast.
Dan zien we aan onze linkerhand de parkeerplaats opdoemen, we schuiven bij onze RV-collega's aan, gooien een envelopje met geld in de bus en kunnen gaan eten.
We kijken naar het omringende panorama en Mieke fluistert dat het misschien maar goed was dat er geen ruimte was op de andere campings. Hier kan geen HDTV tegenop.
Welterusten.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley