we gaan naar boven toe...

Na het ontbijt, zoals alle dagen, rijden naar de volgende attractie. Lopen doe je hier niet, wel als je eerst ergens naar toe rijdt, dan ga je hiken. Het is dus niet verwonderlijk dat alle parkeerplaatsen bij populaire bezienswaardigheden in no-time vol staan. Omdat de canyonroute behoorlijke klimmetjes heeft en de verkoudheid van Mieke redelijk parten speelt, gaat Bert alleen op tocht. Hij denkt er een kleine 2 uur over te doen.

Mieke vermaakt zich ondertussen met het aanvullen van het verslag en als de hoofdpijn niet zo gezellig meer is, lekker buiten in de schaduw toeristen hun rondjes op de parking zien draaien.

Na 2 uur is den Bert nog niet in zicht, maar dan komt hij er aan. Hij is naar een andere Parking toegelopen en heeft bij aankomst daar gezien dat hij niet goed stond. Resteerde hem een aanvullende wandeling van 5km. Gelukkig is er koffie en een stoel op ons mooie terras en dan natuurlijk het verhaal vertellen over de gebeurtenissen onderweg en de mooie plaatjes die er te zien zijn.

Hij weet Mieke te verleiden om het 1e stukje te lopen, want het is een machtig mooi gezicht. Dit kan ze natuurlijk niet weerstaan en ze kan meteen even zien of de Nikon na gebruik zijn foto's weer wil teruggeven.

Bert heeft niet gelogen, het is gewoon weer geweldig. Helemaal blij gaan we verder op onze weg.

De Jasper Sky-tram is onze volgende stop. Op 1304 meter stap je met 26 mensen als haringen in een ton ze noemen dit een gondel. Die brengt je in 7 minuten naar 2277 meter, daar kun je vervolgens te voet verder naar de top op 2463 meter.
Als je een ticket koopt krijg je een flightnummer, dit wordt omgeroepen als het jouw beurt is om omhoog te gaan. Als ons nummer omgeroepen wordt, gaan we naar de check-in en mogen we na ong. 5 minuten in de gondel. Op de weg naar boven verteld een vriendelijk meisje wat wetenswaardigheden over de gondel en de omgeving. We hebben vandaag geluk, Mount Robson is maar 20% van de tijd zichtbaar vanaf hier en vandaag is een van die dagen. De rest is me allemaal weer ontschoten.
Boven worden we eruit gebonjourd, want de volgende 26 moeten er weer worden ingeperst om naar beneden te gaan.
We maken een kort rondje op het upper-station en dan gaat Bert te voet verder richting top.
Mieke heeft ondertussen wat gechat met een local, wat foto's gemaakt van flora, fauna en omgeving en het upper station gebied verder verkent.
Dan is het onze tijd om af te dalen, nu geen flightnummers meer, maar gewoon in de rij. Na ongeveer een uurtje mogen wij worden geplet in de gondel en staan na 7 minuten op de onderverdieping.

Onze mobile unit staat trouw te wachten en we besluiten hem een rondje door Jasper te laten doen en vervolgens door te rijden naar Snaring om daar de slaap der vakantiegangers te genieten.