beestjes kijken

Na het ontbijt draaien we Zwabberich de Higway op. Het gebied waar we nu doorkomen lijkt erg op
Oostenrijk (vinden wij). Het heeft vlakke stukken, met landbouw, en bergen aan weerszijden.
We zien hier ook het spoor weer liggen en af en toe behoorlijk lange treinen langskomen.

Zwabberich lust wel weer een drankje en we nemen er zelf ook 1.
Daarna weer het bekende Visitorcentre alwaar we info krijgen over de dingen die we willen doen en
waar we eventueel mogen overnachten.

Ze hebben een Wildlife-centre in de aanbieding, een hele hoop trails en een Indianen museum.
We gaan naar het dierenpark, omdat dat weer een eind terug is. (dat is al eens vaker gebeurd deze
vakantie) Dan overnachten we weer bij een supermarkt en dan gaan we morgen door naar Grey Wells Park.
Het indianenmuseum ligt langs de weg hiernaartoe en dat is dan makkelijk te combineren.

Het BC Wildife Park ligt naast de Highway en zoals bijna overal hier, kun je de RV makkelijk kwijt.
We doneren aan het Wildlife Parc en gaan naar binnen. Er is voor de kinderen een educatief centrum.
Leuk, maar wij komen voor de echte beesten. Ze hebben beren in 3 smaken, dan nog wat wolven, coyotes,
vogels en nog meer om op te noemen.
Het is een rehabilitatie park, ze proberen aangereden of op andere manieren verwonde beesten, op te
knappen en terug in de natuur uit te zetten. Nobel streven.

We lopen de voor de bezoekers uitgezette route braaf door en komen als eerste een 2-tal Grizzley's
tegen. Omdat het vandaag weer tegen de 32 graden gaat, zijn ze niet zo actief en liggen lekker in
de schaduw. Da's voor ons niet zo leuk, wij willen wat meer actie. De dames vinden het wel goed
zo en trekken een lange neus. Dan gaan we door naar de vogelopvang. Hier zitten wat uilen en nog
andere, voor ons onbekende soorten. We trekken wat plaatjes en lopen naar de Arena, daar worden we
vergast met een vogelshow. Een valk vliegt door het publiek heen en weer om zijn hapjes op te
pikken en als deze daarmee klaar is, is het de beurt aan een uil om hetzelfde te doen.
De demonstratie van de uil gaat anders, in die zin dat de vogel reageerd op geluid. Een paar
kinderen uit het publiek mogen wat bliepjes bedienen en daar komt de vogel op af, om vervolgens
zijn op te peuzelen.

Als we uit de arena lopen hebben de Grizzley-dames besloten wat meer van zichzelf te laten zien.
De ene ligt lekker in een watertrog te badderen en de andere is aan het fourageren. We maken
dankbaar gebruik van de activiteit van de dames en schieten er op los. (fototechnisch gezien dan)
Blij met deze tractatie lopen we naar het volgende pronkstuk, de Moose. Deze is net aan zijn
snack toe, wat bomen en struiken. Ons wordt verteld dat hij die in zijn geheel naar binnen werkt.
Wij zijn blij dat we geen boom zijn.

Hierna nemen we het pad naar de zwarte beer, die zien we nog net zijn verblijf ingaan. Hij trekt
nog net geen lange neus.
Dan via de Coyotes, ietwat nerveus dribbelde beesten, naar de Kermode beer.
Dit is een beer voortgekomen uit 2 zwarte beren met beide een recessive gen, wat deze beer een
lichte vacht geeft. Geen albino, maar het heeft er wat van weg.
De beer is inderdaad uit zwarte beren geboren, want ook deze is nergens te zien. Op het moment
dat we besluiten het voor gezien te houden, komt hij uit zijn verblijf aansjokken. Hij neemt
vervolgens de tijd om wat te snacken, loopt nog even op en neer en verdwijnt weer in zijn crip.
Wij geven highfives aan elkaar, want van dit optreden worden we helemaal vrolijk.

Langs nog wat klein dierenspul aflopend, gaan we via de giftshop naar buiten.

Bert wil nog een trailtje lopen en we rijden naar een park, Zwabberich netjes op de P. en
dan de wandelboots aan en kiek hem gaan. Mieke slaat deze over en werkt het verslag bij.
Na een uurtje heeft Bert zijn rondje gedaan en gaan we naar de slaapplaats voor vanavond.
De Cost-co parkeerplaats.
Morgen het Indianen museum en door naar Wels Grey Provincial Park.