en hij heet Zwabberich

We hebben een mooie RV gekregen en een daarbij behorende demonstratie van het een en ander.
Jasmin van Canadream heeft ons in sneltreinvaart door de hele camper geloodst. We kunnen douchen,
microwaven, bakken in een oven, koken op een 3-pitter en onze woonkamer vergroten middels een slide-out.
Om Inekes term te gebruiken, een pishoek maken. Helaas wilde de slide-out tijdens de generale repetitie
niet sliden en moest de wagen mee naar de werkplaats. We waren stiekem onszelf al aan het feliciteren dat
het allemaal zo voorspoedig ging, hadden we dus niet moeten doen.

Alles is geregeld en gemaakt, we gaan op weg.
Eerst moeten we voor 2 man boodschappen halen voor zo lang mogelijk. Op naar de Wallmart, eerst heeft Bert
getest of de remmen wel goed werken en dit bleek inderdaad het geval. Het serviesgoed in de kast lag
ineens allemaal bij mekaar in 1 hoek. Vervolgens even 2 rondjes op het industrie terrein waar Canadream zit,
want we hadden de instructies om bij de winkel uit gaan komen niet goed begrepen. Lang leve de tomtom,
niks geen rondjes rijden, gewoon links en dan rechts en troelala.
10 minuten later staan we op de parkeerplaats van Wallmart, een beetje verder van de ingang vandaan, want
dan parkeren ze je niet in.
We hadden al een klein lijstje gemaakt en begonnen dit af te werken. Gezinspakken vlees, potje jam, pindakaas,
piepers, groenten, water, enfin de hele mikmak. 1 karretje hadden we al vol en toen zijn we maar dapper een 2e
gaan vullen (mede door de 5 kannen met water á 4 liter).
Blij dat we bijna alles van ons lijstje hadden gevonden via de kassa naar buiten. Even zo'n gouden ding in het
happertje bij de kassa en we lopen lachend als een boer met kiespijn naar buiten. Oh ja, ik had nog niet verteld
dat we tijdens de oplevering van de RV geregeld op een buitje werden getracteerd, nu vond moeder natuur het
nodig dat we alles van haar mochten hebben. Waarschijnlijk omdat we de RV niet zo dicht bij de ingang hadden neer
gezet en ze dit sympathiek vond i.v.m. het minder belasten van het milieu.

We zijn al tussen de druppels doorlopende naar de RV gerend, zie je het voor je, Bert en ik ieder met een winkel
wagentje. De hele reut aan boord en gaan met die banaan. Ook hier moesten even wat navigatieplooien worden
gladgestreken, maar we zaten uiteindelijk toch op de Stony trail NW. Deze zou ons ongeveer na 100 km
in Banff afleveren. Onderweg nog efkes de tank volgegooid, deze was bij aflevering voor 5/8 vol (ik verzin dit niet
staat in het oplevercontract) er ging zo'n 75$ in. Met een literprijs van $ 094,9 jaja.
Onderweg vond mama natuur het nog steeds nodig om ons te trakteren en strooide volop met regendruppels,
dit beïnvloedde het rijgedrag van onze RV enigzins en Bert heeft toen besloten dat we de RV voortaan Zwabberich
gaan noemen.

Om een uur of 9 's avonds, komen we aan op de Campground die we voor 2 nachten geboekt hebben. Het inklaren loopt
soepel en we worden nog even voorzien van info over de beren en de wolven die erg actief zijn in dit gebied.
Ze hebben afgelopen week een wolf moeten afschieten op een campground verder. Dit ter kennisgeving.
We worden geacht tussen 23.00 en 07.00 allemaal op 1 oor te liggen, of op zijn minst te doen alsof.
Alcohol mag, maar alleen als niemand daar verder last van heeft. Logisch toch.

's Nachts zijn we druk bezig om 1 oor op het kussen te houden, omdat we bang zijn om anders van de Camping afgemikt
te worden. Komt daar zo'n beetje elk uur een trein langs, waarvan de machinist aan het begin van de valley begint
te honken en daarmee ophoudt als hij zeker weet dat wij allemaal wakker zijn.
Al met al slapen we geen van tweeën erg goed, want vreemde omgeving, ruimte, tijdverschil en noem maar op.